Recensies Jehanne
Indrukwekkende monoloog brengt Jehanne in leven
Uit De Dordtenaar, 3 februari 1997
Door Mark Benjamin
 Vijf kwartier tekst, uitgesproken door een actrice in een vrijwel kale ruimte, kan dat wel boeien? De toeschouwers die de eerste drie voorstellingen van de theatermonoloog Jehanne hebben gezien zullen dat allemaal beamen. (…)
De in Amerika wonende Nederlandse actrice Erica Bilder slaagde er in haar fascinatie voor de persoon van Jeanne d’Arc over te brengen op het publiek. In de visie van Bilder en de Patrizia Filia is Jeanne d’Arc eerst en vooral mens. De theatermonoloog laat de Maagd van Orléans zoen op een dramatisch moment in haar leven: aan de vooravond van haar dood op de brandstapel in een eenzame cel.
De Hofzolder bleek daarvoor een ideale locatie. Het publiek dat zeer dicht op de speelvloer zit zou makkelijk afbreuk kunnen doen aan het gevoel van eenzaamheid, maar in praktijk was het juist eerder een bevestiging van het isolement van de gevangene Jeanne. Door de kleine ruimte werd ook het beeld van een cel voelbaar.
Een ruimte die door erica Bilder optimaal werd benut. Kapspanten, hanenbalken, de mogelijkheden van de eeuwenode zolder werden op zeer natuurlijke wijze onderdeel van de voorstelling.
Zoals de actrice toch al een zeer fysieke rol speelde: met haar lijf onderstreepte ze de tegenstrijdige gevoelens van de nog maar negentien jaar oude jonge vrouw die het tot legeraanvoerder bracht. Gevoelens van sterkte, van (geloofs)overtuiging, maar ook van zwakheid, twijfel, angst. Maar uiteindelijk vindt Jehanne in haar dodencel vrede, zelfs in het vooruitzicht van de brandstapel. (…)
© Foto’s Theun Okkerse
In de voetstappen van Jeanne d’Arc
Uit Merwesteyn, 2 mei 2002
Door Jehanne Hulsman
(…) Al in 1997 startte Patrizia met de voorstelling “Jehanne”, over Jeanne d’Arc, toen nog in het Nederlands. Nu staat een promotievoorstelling op stapel in een klooster in de stad Crépy-en-Valois, in Frankrijk. Een van de plekken die een rol speelde in het leven van Jeanne d’Arc, waar zij op de terugreis van de kroning van Charles VII zo enthousiast binnengehaald werd. Een gesprek met een bewegelijke vrouw, vol energie en kracht, die zich telkens tussen culturen beweegt. (…)
“Jeanne d’Arc was een bijzonder persoon, die zo duidelijk antwoord kon geven aan haar innerlijke stem. Ze had een weg te gaan, er was geen andere keuze. Ze heeft het uitzonderlijk goed gedaan, daarom is zijn een bewonderenswaardig figuur. Waar heeft zij de kracht vandaan gehaald om op die leeftijd zo’n rol te vervullen? Ik bewonder mensen die hun lot vervullen. Ik heb het idee dat het leven van Jeanne d’Arc heel goed was en tragisch vanwege haar dood. Uiteindelijk was ze ook als heldin apart geweest, maar haar lijden brengt haar dicht bij me. De combinatie van licht en donker maakt haar compleet.” (…)
Hoog op de Hofzolder, slechts verlicht door een leeslampje repeteert de dansers en actrice Julie Thérond de theatrale monoloog. Zo intiem en stil is de combinatie van de oude ruimte, het licht en de gewogen tekst, dat je binnen korte tijd gevangen zit in die koude ruimte waar Jeanne d’Arc haar laatste uren doorbracht. Schijnbaar moeiteloos wisselt haar rol van meisje naar vrouw, van krijger naar een wezen dat vrijwel alleen nog maar spiritueel bestaat. Onder dat alles ligt een toon van nederigheid. Zwevend tussen de wil om te overleven en de angst voor pijn lijden en dood, spreekt Jeanne met haar engelen. Deelt de laatste uren van haar leven in een poging tot verzoening met haar lot. (…)
De doelbewuste manier waarop zij haar plannen om weet te zetten in hoogwaardige productie, geeft alle hoop voor het traject in de voetsporen van Jeanne d’Arc. Daarna zal er weer iets nieuws komen, dat Patrizia Filia vanuit Dordrecht op een wilskrachtige manier de wereld in gaat brengen.
Jehanne in Frankrijk
Sur les traces de Jeanne d’Arc
Banco, Neufchâteau, 19 mai 2003
 Ecrire un monologue ayant comme personnage Jeanne d’Arc signifie notamment évoquer un espace géographique existant, marqué, itinérant. Après les représentations du monologue ‘’Jehanne’’ dans des cloitres et de églises aux Pays-Bas et en Italie en 1997 en 1998, l’auteur en metteur en scène Patrizia Filia eu l’idée de porter le spectacle justement dans cet espace géographique évoqué : des villes liées au passage et aux faits de Jeanne d’Arc comme Domremy, Vaucouleurs, Nevers, Troyes, Reims, Rouen… et Neufchâteau. L’artiste a également souhaité retrouver la langue de cet espace, qui est aussi la langue originelle du monologue - le français.
Le monologue se situe au sommet le plus dramatique de la vie de Jeanne d’Arc : c’est le 30 mai 1431 et Jehanne attend en prison d’être conduite devant son bourreau. Elle, grâce à qui Charles VII est devenu roi de France, van bientôt mourir. Elle parle avec l’ange Gabriel de ses doutes, ses hésitations, de ce qu’à été sa vie. Elle a peur et ne veut pas mourir. Elle lutte jusqu’à la fin contre la tragédie. Elle lutte contre l’ange de la mort.
A l’église Saint-Christophe de Neufchâteau, vendredi 23 mai à 20h30, ‘’Jehanne’’ sera interprété par l’actrice et danseuse Julie Thérond. La composition musicale sera réalisée et jouée en directe par le compositeur et percussionniste Daniel Cross. La mise en scène sera signée par Patrizia Filia. La production est aux soins de la fondation de LuiaardVrouwe de Dordrecht aux Pays-Bas. (…)
Terug naar overzicht producties
|
