| ‘Het was een diep verlangen te tekenen, ik heb drie jaar getekend aan de Divina Commedia van Dante.’ Juke Hudig vertelt wat de kennismaking met het levenswerk van Dante persoonlijk voor haar heeft betekent, hoe het haar tot kunst heeft geïnspireerd.’ In je leven maakt iedereen dat mee, dat gevoel dat de aarde onder je voeten verdwijnt, dat alles even instort. Dat is hetzelfde gevoel dat Dante moet hebben gehad toen zijn gids Vergilius verdween. Zo voelde ik me na het overlijden van mijn vader. Niet lang daarvoor werd ik door iemand gebeld die net een scriptie had gemaakt en mijn werk ter illustratie wilde gebruiken. Door haar ben ik in contact gekomen met Dante en zijn we het werk met een groepje van zeven mensen gaan lezen. Ik had er een groot voorgevoel van opwinding bij. Ik ervoer dat als een diepvoelende tijd. Dat ik in die tijd met Dante mee op reis mocht, maakte dat er heel veel in mij gebeurde.’
Vooruitlopen op kennis
‘Ik begon met tekenen voordat ik wist hoe het verhaal in elkaar stak. De tekeningen tekenen zichzelf, zolang je ervoor open staat en jezelf dienstbaar opstelt. Nu, met de huidige kennis, zou ik misschien heel andere tekeningen maken, maar ik geloof zeker dat de essentie in de tekeningen zit. Het was eind mei en ik moest steeds dieper en dieper de hel in. Het was verschrikkelijk, ik moest mezelf erdoorheen tekenen, want ik wilde voor de zomer de hel uit zijn. Het was een aaneengesloten tekentijd, ik werd ermee wakker en ging ermee slapen. In het laatste canto van de Hel, vóór de sterren, bij de laatste na tekening las ik nog een regel ‘langs deze zijde viel hij uit de hemel’. Deze tekening (Lucifer wordt uit de hemel gestoten), moest ik nog maken, voordat ik zelf de hel uit mocht. Ik zag het kwaad wat Lucifer veroorzaakt, maar ik zag ook het verdriet. Je tekent dingen die als een spiegel voor jezelf werken, het inzicht in wat Dante heeft geschreven, blijft zich verdiepen. Ik voel een groot ontzag voorhem. Hij was een visionair, anders kun je zoiets niet schrijven
Verband met religie
De vrije wil die in ieder mens leeft, blijkt in de hel verkeerd gericht. Het is de weg van de ziel, bevrijd worden van het feit dat je je hebt afgekeerd van het goddelijke. Op de Louteringsberg leer je dat je je eigen vrije wil kunt richten. Dante beleeft zijn eigen godsvisioen aan het eind van zijn verhaal. Het aardse leven bestaat zowel uit de hel, de louteringsberg als het paradijs. De louteringsberg lijkt het meest op het leven. De vergelijking: een gids zet je op de goede weg en laat je die weg zelf kiezen. Een gids is iemand die je op je geestelijke weg begeleid. In het verhaal van Dante was Vergilius de aardse gids en Beatrice de gids voor alles dat het verstand te boven gaat. Bijna alle situaties van je leven kun je in het licht van de Divina Commedia zien.
Pastels
Ik heb gekozen voor pastel omdat dit al meer dan veertig jaar mijn medium is. Pastel is direct, het heeft vuur, je kunt ermee tekenen en schilderen, je kunt laag over laag werken. Al deze technieken komen in de serie voor.
Op het ogenblik werkt Juke Hudig naar een tentoonstelling toe die eind maart in Doetinchem gehouden wordt, ‘De profeet’, bij het gedicht van Alexandr Poesjkin. Juke: ‘het is bijna de hele Commedia in een klein gedicht…. Deze tekeningen zijn veel abstracter, anders.’
Meemaken
Op de vraag waarom het voor publiek belangrijk is dit evenement met de tentoonstelling en de lezing erbij mee te maken antwoordt Juke: ‘Als je jezelf wilt leren kennen, dan moet je ook de confrontatie met je eigen, minder leuke kanten aangaan, de duistere kanten. Als je die hel niet wilt zien, kun je ook de Louteringsberg niet op.
Op het moment dat je die duistere kanten onder ogen ziet, ben je in staat te transformeren, dat is de beloning voor je moed. |
Juke Hudig, Foto: Jan Boswijk
Pastel van Juke Hudig - De simonisten
|
