| "Bekijk me goed:
zie ik er uit als een oude zak? Vergeet het maar! Ik ben de man
van alle leeftijden. Ik ben de dichter.
Wij, u en ik – hier beneden – aan de zee. Niets anders
dan een immense blauwe watermassa, onberispelijk blauw, leeg, vergeten.
En de lucht daarboven net zo immens en leeg. Zee en lucht gekust
door een manestraal… Een aanvechting: me erin te werpen, me
onder uw ogen te laten omhullen door die etherische tederheid. En
een tweede: haar te doorboren als een bliksemstraal, haar opensplijten.
Voor welke aanvechting zal ik bezwijken? Om het te weten hoef ik
maar een gebaar te volbrengen, een pas te zetten, te gaan. De parabool
opnieuw te belopen
En ik ga, ik vertrek nu. Ik loop en de grond antwoordt op mijn lopen,
het ruisen der bladeren begint weer."
Terug naar overzicht producties
|
Spel: Joop Keesmaat
|
