Uit De Stem van het weekend
Vrijdag 14 maart 2008
Door: Jehanne Hulsman

Betrokken bij de theatrale reading
Joep Eikenboom is leraar aan de basisschool, de Dordtse Vrije School, en geeft in verschillende landen cursussen remedial teaching. Lottie de Bruin heeft aan de Toneelacademie Maastricht een voltooide opleiding tot theatermaker gevolgd, ze acteert en geeft toneellessen aan kinderen. Via de productie Het Eiland, waar ze de rol van de dochter speelde, leerde Lottie, Patrizia kennen die haar vroeg voor ‘Alice’. Lottie: “ik had het boek gelezen. Ik vond het wel grappig, wat mensen er allemaal van vonden”.

Joep, kwam vanuit de reading van Dante’s Hel bij Alice terecht: “ik had er eerst niks mee. Pas toen ik de bewerking kreeg dacht ik wacht eens even... Ik heb zeker iets met voorlezen en verhalen vertellen. En als luisteraar creëer je zelf de beelden. Het is prachtig hoe zo’n verhaal vorm krijgt. Zoals dat stukje waarbij ik voorlees en Lottie als Alice tussendoor aan het huilen is. Hoe je dat dan op elkaar afstemt, dat vind ik prachtig. Ik ben benieuwd hoe het gaat worden. Patrizia heeft een beeld van het totaal. Pas als we het achter elkaar lezen, wordt het concreet. Het komt echt tot stand, vanuit een proces.”

Lottie: “de groep heeft veel plezier. Patrizia wil de regie als het ware uit de groep zelf halen, maar wel tot op zekere hoogte. Je kunt je afvragen of het nou acteren is of voorlezen, maar voor mij is het acteren. Ik vind alle overgangen en schakels in het stuk leuk. Wat er met Alice gebeurt als ze aldoor naar beneden valt, wanneer ze naar die tuin wil maar het niet kan.”

Joep: “ze wordt continue geconfronteerd met haar tekortkomingen, zoals dat ze niet bij de sleuteltjes op het glazen tafeltje kan.”

Lottie: “ze is meer nieuwsgierig dan dat ze bij de pakken neer blijft zitten. Op een gegeven moment zegt ze: ‘al dat gekrimp en gegroei, daar word je gek van’. Toch neemt ze dan weer een hapje om te krimpen als het huisje te klein voor haar is. In al die omstandigheden blijft ze proberen beleefd te blijven.”

Joep: “al die personages die in het boek voorkomen zijn een stukje van Lewis Carroll, hij beschrijft als het ware zichzelf. Hij is zelf ook Alice, in al haar verschijningsvormen.”

Lottie: “het zijn levenslessen, zoals Alice die graag slim wil zijn. Dan zeggen de dieren tegen haar ‘O, wat ben jij dom zeg!’. Het is een reis in het onderbewuste.”

Belevenis
Lottie: “ik vind dat absurdistische amusant. Alice als keurig opgevoed beleefd meisje in een land waar conventies er niet toe doen, voortdurend in bizarre situaties.”

Joep: “dit wil ik iedereen aanraden, al die stemmen, al die types, het is een bijzondere belevenis, zeer de moeite waard om erbij te zijn.”

Lottie: “vooral door het plezier.”

(Foto: Dana Gooijer)